چرخه ترموديناميکی چیلر جذبی ليتيوم برومايد-آب يک اثره در دستگاه فشار- دما در شکل زير نشان داده شده است.
جهت بردارها، ورودي يا خروج گرماها در بخش هاي مختلف چرخه را مشخص مي كند. در اين شكل ديده مي شود كه اواپراتور (E) در فشار پايين و كمترين دما، آبزوربر (A) در همان فشار اواپراتور اما در دماي بالاتر، ژنراتور (G) در بالاترين دما و فشار و كندانسور (C) در دماي كمتر از ژنراتور و در همان فشار عمل مي كنند.
خط مايل CE كه كندانسور را به اواپراتور متصل مي كند خط فشار بخار ماده جاذب و خط مايل AG كه آبزوربر را به ژنراتور ارتباط مي دهد خط جوش محلول ماده جاذب مي باشد.
البته، محلول رقيق خارج شده از ابزوربر نسبت به محلولي كه از ژنراتور مي آيد خط جوش متفاوتي دارد. اندازه اين گستره غلظت معمولا بيش از چند در صد نبوده و در نمودار فوق از نمايش آن صرفنظر شده است.
در عمل بار برودتي ساختمان توسط آب برگشتي از ساختمان به اواپراتور و همچنين گرما توسط سيستم بخار (يا آب داغ يا شعله مستقيم ) به ژنراتور داده مي شود.
از طرفي بوسيله آب برگشتي از برج خنك كن از آبزوربر و كندانسور گرما برداشت مي شود. اگر طبق شكل بالا، گرماي معيني كه به ژنراتور وارد مي شود را با مقدار 1 نشان دهيم،در اينصورت اواپراتور گرمايي به بزرگي η به خود خواهد گرفت، كه اين دو مقدار انرژي گرمايي (1+η) بايد در كندانسور و آبزوربر دوباره به صورت گرما خارج داده شود. در بسياري حالتها مقدار گرماي خروجي از كندانسور با گرماي ورودي به اواپراتور و مقدار گرماي خروجي از آبزوربر با مقدار گرماي ورودي به ژنراتور معادل مي باشد.
چرخه فوق همچنين به عنوان چرخه پايدار شناخته مي شود. در شكل 7-2 جزئيات بيشتر از چرخه ليتيوم برومايد- آب نشان داده مي شود.
شکل 7.2 – چرخه محلول ليتيوم برومايد- آب چیلر جذبی :
در فصل چهارم نحوه بدست آوردن دياگرام تعادلي فشار –دما (شکل 7-2) تشريح مي شود. در اين دياگرام ديده مي شود در صورتيكه دماي اواپراتور ٥ درجه سانتي گراد و اختلاف دماي خروجي ( كندانسور، آبزوربر) و اواپراتور ٤٠ درجه سانتي گراد باشد، دماي ژنراتور بايد حداقل 90 درجه سانتي گراد باشد.
با توجه به گسترده غظلت (حدود 4 درصد) اين دما به حدود ١٠٠ درجه سانتي گراد افزايش پيدا مي كند. در صورتيكه اختلاف دماي خروجي و اواپراتور به ٥٠ درجه سانتي گراد افزايش داده شود دماي لازم در ژنراتور با صرف نظر از گستره غلظت به ١١٦ درجه سانتي گراد مي رسد. اگر گستره غلظت نيز در نظر گرفته شود، دمايي به دست مي آيد كه موجب كريستاليزاسيون مي شود. بنابراين ، براي جلوگيري از كريستاليزاسيون، اختلاف دماي خروجي واواپراتور نبايد از مقدار معيني افزايش پيدا كند. اين يك محدوديت براي چرخه هاي جذبي يك اثره است.
اختلاف دماي خروجي (دماي كندانسور و آبزوربر ) و دماي اواپراتور را دامنه دمايي مي نامند و يكي از مشخصه هاي مهم سيستمهاي جذبي است.
محدوديت بيان شده در بالا در مورد چرخه هاي چيلر جذبی ليتيوم برومايد-آب يک اثره موجب مي شود كه امكان استفاده از مزاياي منابع گرمايي با دماهاي بالاتر جهت به دست آوردن ضريب عملكرد بالا وجود نداشته باشد.
اغلب چيلر جذبی ليتيوم برومايد-آب يک اثره موجود در بازار براي دماهاي ورودي به ژنراتور حدود ١١٥ درجه سانتي گراد طراحي شده اند و ضريب عملكردي حدود 7 درصد دارند حداقل دماي مورد نياز جهت راه اندازي چيلر جذبی ليتيوم برومايد-آب يک اثره حدود ٨٥ درجه سانتي گراد است.
گرچه ضريب عملكرد يك چرخه جذبي برگشت پذير تابع گرماي ورودي به ژنراتور است، اما در دستگاه يك اثره واقعي به علت اثرات ناشي از برگشت ناپذيري ، ضريب عملكرد تقريباً ثابت بوده و تابع گرماي ورودي به ژنراتور نمي باشد.
مطالعه بیشتر ⇓