محلول ضد یخ در سیستم های تهویه

محلول ضد یخ در سیستم های تهویه مطبوع تمام آب

معمولا در سیستم هایی که آب در معرض یخ زدن قرار دارد از محلول های اتیلن گلیکول و پروپیلن گلیکول استفاده می شود. در موارد زیر احتمال یخ زدن وجود دارد :

1 . سیستم هایی که در معرض 100 درصد هوای تازه قرار دارند.

3 . بخش ها یا مناطقی از سیستم گرمایش که بهره برداری آنها به صورت غیردائمی انجام می شود و طول زیاد مسیر احتمال یخ زدن را افزایش می دهد.

4 . در کاربردهای سرمایش وقتی درجه حرارت مورد نیاز کمتر از 5 درجه سانتی گراد باشد.

اگر چه استفاده از اتیلن گلیکول و پروپیلن گلیکول نسبتا گران است ولی این محلول ها تنها محلول هایی هستند که عملا به کار برده می شوند.

محلول تری اتیلن گلیکول و برخی از سیالات خاص انتقال حرارت وجود دارند که می توان از آنها نیز استفاده کرد. در عین حال ، اتیلن گلیکول و پروپیلن گلیکول بیشترین کاربرد را در سیستم های سرمایش و گرمایش با آب دارند زیرا ارزان تر و از نظر انتقال حرارت مؤثرتر هستند.

اثر محلول ضد یخ بر منبع تامین حرارت و چیلر

معمولا محلول های اتیلن گلیکول را به طور مستقیم در داخل دیگ آبگرم (یا بویلر به عنوان منبع تامین آبگرم) استفاده نمی کنند زیرا تجزیۀ گلیکول بر روی سطوح حرارتی می تواند خط خوردگی شیمیایی را به همراه داشته باشد. در عین حال ، اگر از مناسب بودن نحوۀ بهره برداری مطمئن باشیم و اگر مواد بازدارندۀ مورد استفاده برای محلول های گلیکول نیز مناسب انتخاب شده باشند ، می توان از این محلول ها مستقیما در دیگ سیستم های با درجه حرارت کم استفاده کرد.

استفاده از مواد ضد یخ خودروها توصیه نمی شود زیرا این مواد موجب رسوب گرفتگی ، سایش آب بندی های پمپ ، لخته شدن سیال و کاهش انتقال حرارت خواهند شد. برای فضاها و مناطقی که نیاز به حفاظت در برابر یخ زدگی دارند ، می توان از یک مبدل حرارتی یا کنوکتور که سیستم گرمایش مجزایی دارند ، استفاده کرد. در بسیاری از موارد در آب سرد شونده چیلر (چیلر به عنوان منبع سرد کننده آب) مستقیما از محلول های گلیکول استفاده می شود.

چون متغیرهای دیگری از قبیل سرعت مایع و بخار یا مبرد ، اختلاف درجه حرارت و نحوۀ ساخت تجهیزات انتقال حرارت نیز بر ضریب کلی مبدل حرارتی تأثیر دارند ، طراح باید در هنگام انتخاب اینگونه تجهیزات با کارخانۀ سازنده مشورت کند.

مطالعه بیشتر ⇐ مبدل حرارتی

اثر محلول ضد یخ بر واحد های پایانه

چون اثر گلیکول بر ظرفیت واحد های پایانه (فن کویل ها، هواساز یا رادیاتور و …) تابع درجه حرارت است ، در سیستم هایی که از گلیکول استفاده می شود ، در هنگام انتخاب دستگاه های گرمایشی و سرمایشی باید با کارخانۀ سازنده مشورت شود.

نصب و نگهداری

چون محلول های گلیکول گران هستند باید غلظت گلیکول را برابر با کمترین غلظتی که جوابگوی نیازهاست انتخاب کرد. برای تعیین مقدار گلیکول لازم باید مقدار آب موجود در سیستم دقیقا محاسبه شود. محلول را می توان در خارج از سیستم و در یک مخزن تولید و سپس به درون سیستم پمپ کرد. در هنگام پرکردن سیستم باید مراقب خروج محلول از مسیرهای تخلیۀ هوا بوده و از اتلاف آن جلوگیری کرد.

برای محافظت در برابر خوردگی معمولا اتیلن گلیکول و پروپیلن گلیکول دارای مواد بازدارنده هستند. هر سال باید غلظت گلیکول موجود در محلول را با دستگاه رفرکتومتر اندازه گیری کرد.

با رعایت احتیاط های زیر در هنگام استفاده از محلول های اتیلن گلیکول دارای مواد بازدارنده ، عمر محلول زیاد و از تجهیزات حفاظت خواهد شد :

1 . قبل از تزریق محلول گلیکول ، درون سیستم را باید کاملا تمیز کرد.

2 . در صورت امکان برای تهیۀ محلول ، از آب نرم که یون های کلروسولفور آن کم است استفاده می شود.

3 . حداکثر درجه حرارت کار سیستم های بسته 120 درجه سانتی گراد درنظر گرفته می شود. برای اینکه از خرابی و فساد محلول جلوگیری گردد ، درجه حرارت فیلم گلیکول در مبدل حرارتی نباید از 150 تا 180 درجه سانتی گراد (فشار بخار 120 psi یا کمتر) بیشتر شود.

4 . غلظت مواد بازدارنده باید به صورت متناوب و بر اساس توصیه های سازندۀ گلیکول اندازه گیری شود.

مطالعه بیشتر ⇐ جلوگیری از یخ زدن در سیستم های تهویه مطبوع تمام آب

مقایسه آب خالص و محلول آب و گلیکول در چیلرها (بررسی مزایا ، معایب و کاربردهای هر یک) در این مقاله ⇐ مزایا ، معایب و کاربرد آب خالص و ترکیب آب و گلیکول در چیلر