عملکرد سیستم هوا-آب در هنگام تغییر بار : سایکرومتریک سیستم های هوا – آب دو لوله ای و چهار لوله ای در شرایط قلۀ بار، یکسان است. هوای اولیه قبل از ورود به اتاق، در داخل واحد اندکسیونی با هوای ثانویه ای که توسط کویل درون اتاق مطبوع شده است، مخلوط می شود. در درون یک واحد فن کویل و با اتصال مستقیم هوای اولیه نیز می توان اختلاط هوا را انجام داد. اگر هوای اولیه به صورت جداگانه به داخل فضای مورد نظر تغذیه می شود (مشابه سیستم های فن کویل با تغذیۀ مستقل هوای اولیه و یا سیستم های پانل تشعشعی)، همین اختلاط در داخل فضای تهویه شده انجام خواهد شد و شرایط اتاق در هر دو حالت (اتصال هوای اولیه به واحد یا تغذیۀ مستقیم آن به درون اتاق) یکسان خواهد بود.
سرمایش
در هنگام سرمایش، سیستم هوای اولیه بخشی از ظرفیت محسوس و تمام رطوبت گیری را تأمین می کند. آن بخش از حرارت محسوس که توسط هوای اولیه تأمین نشده است، از طریق اثر سرمایشی آب ثانویه و در داخل کویل های سرمایش یا پانل های تشعشعی تأمین می گردد. در زمستان، درجه حرارت هوای اولیه کم است و اگر کنترل رطوبت ضرورت داشته باشد، رطوبت زنی نیز باید انجام شود. تمام بار گرمایشی اتاق توسط سیستم آب ثانویه تأمین می گردد. عواملی که در تابستان باعث افزایش بار سرمایش قسمت های پیرامونی می شوند (به جز انتقال حرارت هدایتی)، در زمستان باعث افزوده شدن حرارت خواهند شد. هنگامی که درجه حرارت هوای بیرون کمتر از درجه حرارت اتاق باشد، مقدار انتقال حرارت هدایتی از جدارۀ ساختمان منفی خواهد بود. مقدار این بار تناسب مستقیم با اختلاف درجه حرارت اتاق و هوای بیرون دارد.
باید یادآور شد که در تمام سیستم های هوا – آب وقتی هوای اولیه وارد واحد پایانه می شود، درجه حرارت آن در فصل زمستان نیز مشابه فصل تابستان خواهد بود. در سیستم هایی که هوای اولیه به درون واحد پایانه وارد نمی شود، باید درجه حرارت آن را در زمستان به درجه حرارت هوای اتاق رساند. بدون استفاده از سرمایش کویل ثانویه نیز مقدار محدودی سرمایش توسط هوای اولیه تأمین می شود. مادامی که مقدار بارهای داخلی زیاد نباشد، این اثر سرمایشی برای جوابگویی در فصول پاییز، زمستان و بهار در ضلع های شرقی و غربی ساختمان کافی خواهد بود زیرا در این فصول، مقدار حرارت حاصل از تابش خورشید کم است.
شیشه ها
در ساختمان هایی که مساحت شیشه ها زیاد است، انتقال حرارت از داخل به خارج همراه با تغذیۀ هوای اولیۀ سرد، نمی تواند جوابگوی بارهای سرمایشی داخلی و حرارت حاصل از تابش خورشید باشد مگر اینکه، درجه حرارت محیط بیرون به زیر نقطۀ انجماد برسد. استفاده از پنجره های دوجداره با شیشه های روشن یا جذب کنندۀ حرارت این موضوع را تشدید خواهد کرد زیرا این نوع شیشه امکان جریان ثابت و یکنواخت تشعشع خورشیدی در فصل زمستان را میسر می سازد. در عین حال، اثر عایقی شیشه های دو جداره باعث کاهش هدایت معکوس می گردد و بنابراین در هنگام پایین بودن درجه حرارت هوای بیرون نیز باید سرمایش در دسترس باشد. در ساختمان هایی که مقدار حرارت داخلی تولید شده توسط روشنایی و تجهیزات زیاد است، شاید لازم باشد در زمستان نیز از طریق هوای اولیه و کویل های درون اتاق سرمایش انجام شود.
منبع : کتاب تاسیسات ساختمان – مهندس کاشانی حصار
مطالعه بیشتر ⇐ سیستم های چهار لوله ای