علاوه بر ضريب عملكرد، مشخصه هاي مهم ديگري مانند اعداد مشخصه چيلرهای جذبی ، براي ارزيابي چرخه هاي چيلرهاي جذبي وجود دارد.
اعداد مشخصه چيلرهای جذبی – دامنه دمایی
دامنه دمايي عبارت است از اختلاف دماي اواپراتور و كندانسور. دامنه دمايي به نقطه جوش محلول بستكي دارد. با توجه به اينكه در سيستمهاي جذبي از انتقال نقطه جوش محلولهاي با تركيبهاي متفاوت استفاده ميشود، هر اندازه حداكثر مقدار افزايش نقطه جوش محلول بالاتر باشد، چيلر جذبي مي تواند دمايي بيشتري داشته باشد. در سيتمهاي يك اثره دامنه دمايي داراي حد بالاي 30k مي باشد، به طوريكه دماي خروجي كمتر از مقدار لازم گرمايش است.
در شكل گرماهاي ورودي و خروجي با فلش نشان داده شده است. همچنين گرماي محرك ورودي مساوي واحد فرض شده است با استفاده از سيستمهاي دو اثره مي توان ضريب عملكرد يادمنه دمايي را افزايش داد( شكل زير)
اعداد مشخصه چيلرهای جذبی – کشش دمایی
اختلاف دماي مؤثر مهم در عملكرد چرخه ها اختلاف دماب بين دماي گرمايي ورودي به ژنراتور و دماي گرماي خروجي از چرخه (آبزوربر+كندانسور) است، كه كشش دمايي ناميده مي شود. با توجه به تعاريفي كه براي دامنه دمايي و كشش دمايي شد مي توان رابطه آنها را با ضريب عملكرد به صورت زير نوشت :
COPc = [Te(Tg Tc)/Tg(Tc Te) (2-3) نسبت کشش دمایی به برد دمایی
بنابراين با توجه به اينكه در چيلرهاي جذبي يك اثره دامنه دمايي محدود مي باشد، براي افزايش ضريب عملكرد لازم است كشش دمايي افزايش يابد. مشاهده مي شود دماي ژتراتور نقش قابل توجهي در افزايش يا كاهش ضريب عملكرد دارد.
مطالعه بیشتر ⇓