دستگاه های سیستم های تمام آب
مهمترین دستگاه های به کار رفته در سیستم های تمام آب عبارتند از :
1 . چیلر سرد کننده آب (معمولا چیلر تراکمی هوا خنک یا چیلر تراکمی آب خنک)
2 . بویلر یا دیگ گرم کننده آب (مستقر در موتورخانه)
3 . پمپ های آب سرد و آب گرم
4 . واحدهای مستقر در ساختمان مانند انواع فن کویل ها، دستگاه هواساز و رادیاتور و …
نحوه کار سیستم تمام آب بدین شکل است که آب سرد و گرم ارسالی از طرف چیلر و بویلر از طریق لوله هایی مجزا از هم به دستگاه های فن کویل یا هواساز داخل ساختمان پمپاژ شده و با جاری شدن در لوله های (کویل) این دستگاه ها و گردش فن آنها ، دمای هوا کاهش یا افزایش می یابد.
مزایای سیستم های تمام آب
مزایای های اصلی این سیستم عبارتند از :
1 . سیستم تغذیۀ سیال سرد (لوله کشی در قیاس با کانال کشی) فضای کمتری را اشغال خواهد کرد و اتلافات حرارت در مسیر انتقال آب سرد و گرم نسبت به کانال کشی هوای سرد و گرم کمتر خواهد بود.
2 . با استقرار فن کویل ها در نقاط مختلف ساختمان ، ابعاد دستگاه هواساز کوچکتر خواهد شد. زیرا تنها از یک یا تعدادی هواساز با سایز کوچک جهت تامین هوای تازه و نیز تنظیم رطوبت هوا استفاده می شود و فن کویل ها عمل سرمایش و گرمایش هوا را انجام می دهند.
3 . با تغییر دور موتورفن و نیز تغییر مقدار آب ورودی به کویل دستگاه های فن کویل و هواساز توسط سیستم کنترل اتوماتیک می توان دمای هوای هر دستگاه را به طور مستقل و با دقت مورد نیاز تنظیم کرد.
معایب سیستم های تمام آب
تعمیرات سیستم های تمام آب بیشتر از سیستم های تمام هوا است و تمیز کردن کویل واحدهای فن کویل نیز مشکل است و نیز اینکه فیلتر هوای فن کویل ها معمولا کوچک و بازده آنها کم است. برای اینکه مقدار جریان هوا کاهش نیابد باید به صورت متناوب آن را تعویض یا تمیز کرد. گاهی اوقات که تمام رطوبت گیری توسط سیستم مرکزی تأمین هوای تازه انجام می شود ، می توان از سیستم تخلیۀ تقطیرات صرف نظر کرد.
آشنایی با سیستم نوین تهویه مطبوع سرمایشی و گرمایشی GHP بر پایه سیکل تبرید تراکمی و بدون نیاز به مدار آب سرد و گرم در متن ⇐ GHP
مطالعه بیشتر ⇓