تهویه مطبوع مراکز حمل و نقل

در این مقاله ضمن بررسی معیارها و اصول طراحی سیستم تهویه مطبوع سرمایشی و گرمایشی برای مراکز و پایانه های حمل نقل (پایانه های اتوبوسرانی ، ایستگاه های قطار ، ترمینال های فرودگاهی و غیره) 3 سیستم تهویه مناسب برای فرودگاه ها و ترمینال های مسافربری و غیره را معرفی خواهیم کرد.

طراحی سیستم تهویه مطبوع مراکز حمل و نقل ، ترمینال ها و فرودگاه ها

برای طراحی سیستم تهویه مطبوع سرمایشی و گرمایشی ترمینال های مسافربری ، فرودگاه ها و مراکز حمل و نقل ابتدا بایستی ویژگی های محل مورد نظر بررسی و متناسب با آن ، دستگاه های مورد نیاز انتخاب گردد.

مراکز اصلی حمل و نقل عبارتند از :

1 . فرودگاه ها

2 . پایانه های اتوبوس

3 . ایستگاه های قطار

4 . بندرگاه ها

5 . پارکینگ خودروهای مسافرین

6 . آشیانه های هواپیما و …

معیارهای طراحی سیستم تهویه مطبوع در فرودگاه ها

1 . ساختمان پایانه فرودگاه معمولا از یک سالن بزرگ یک یا چند طبقه با سقف بلند ، پیشخوان دریافت بلیط ، فروشگاه های مختلف و تسهیلات آسایشی تشکیل شده است. مقدار بارهای روشنایی و تجهیزات در حد متوسط است ولی بار ناشی از افراد بسیار متغیر می باشد. مقدار بارهای سطوح خارجی نیز تابعی از طرح معماری ساختمان است.

2 . مشکل تهویه مطبوع فرودگاه ها ناشی از وجود درب های بزرگ ورود و خروج ، راهروهای طولانی برای عبور مسافرین و مرتفع بودن سقف آنهاست.

3 . دهانه های مکش هوای تازه دستگاه ها باید تا حد امکان دور از محل هواپیماها باشند تا از ورود محصولات احتراق خروجی از موتورهای جت جلوگیری شود. در صورتی که این امر میسر نباشد ، باید از فیلترهای کربن فعال در مسیر تامین هوای تازه استفاده گردد.

4 . به دلیل وجود بازشوهای متعدد به هوای آزاد ، ارتفاع زیاد سقف و راهروهای کوتاه و بلند فاقد تهویه مطبوع ، باید فشار هوای داخل ساختمان پایانه فرودگاه نسبت به فضاهای مجاور مثبت باشد.

5 . نوسان بار ناشی از افراد در قسمت های پیشخوان دریافت بلیط و سالن انتظار سوار شدن به هواپیما بسیار زیاد است ، معمولا سالن را منطقه بندی می کنند.

6 . برای به حداقل رساندن مقدار ورود ناخواسته هوای خارج به داخل ساختمان ، می توان در ورودی های اصلی از پارتیشن یا هشتی استفاده کرد.

7 . در مناطق سردسیر باید آشیانه های هواپیما را گرم کرد و اگر چه سوخت گیری در آشیانه هواپیما مجاز نیست ولی برای حذف دودها و بخارهای احتمالی می توان مقداری هوای تازه به درون آشیانه تزریق کرد. برای تامین آسایش افراد شاغل در آشیانه هواپیما نیز معمولا از گرمکن های گازسوز و برقی که هزینه بهره برداری آنها نسبتا کم است استفاده می شود.

8 . اگرچه تعداد مراجعین در پایان شب و ابتدای روز کم است ولی سیستم های تهویه مطبوع فرودگاه ها ، بندرگاه ها و پایانه های اتوبوس بر مبنای 24 ساعت کار در شبانه روز طراحی می شوند.

9 . هنگامی که ارتفاع سقف زیاد است ، برای توزیع هوا باید از دریچه های دیواری استفاده کرد. برای فضاهای پیرامونی (به ویژه در مناطق سردسیر) می توان از گرمایش تشعشعی ، سیستم فن کویل یا سیستم تغذیه هوای گرم از دریچه های درون کف استفاده کرد.

بنابرین 3 سیستم تهویه مناسب برای فرودگاه ها و ترمینال های مسافربری که در ادامه معرفی می کنیم باید این نیازها را به بهترین شکل ممکن پوشش دهند.

معیارهای طراحی سیستم تهویه مطبوع پایانه های اتوبوس رانی ، ترمینال های مسافربری و ایستگاه های قطار

در ساختمان پایانه اتوبوس ، ایستگاه های قطار و ترمینال مسافربری دو فضای عمومی وجود دارد :

1 . سالن پایانه که در آن محل فروش بلیط ، فروشگاه ها و مسیرهای تردد مسافرین قرار دارد.

2 . قسمت سوار شدن مسافرین

در قسمت های تجمع مسافرین و اتاق های انتظار ، مقدار تغییرات بار افراد زیاد است.

شرایط پایانه های اتوبوس و قطار مشابه پایانه های فرودگاه است ، با این تفاوت که در این پایانه ها استفاده از دستگاه های هواساز عملی تر است زیرا سقف آنها کوتاهتر و فضاهای پیرامونی آنها توسط قسمت های اداری و فروشگاه ها اشغال شده است. در پایانه های اتوبوس از دریچه های سقفی نیز می توان استفاده کرد.

فشار هوا در ساختمان پایانه نسبت به محیط اطراف باید مثبت باشد تا از نفوذ دود و بو از قسمت اتوبوس ها به سالن جلوگیری شود. در قسمت سوار شدن به اتوبوس باید فشار نسبت به محیط های اطراف منفی باشد.

انتخاب 3 دستگاه مناسب برای سرمایش ، گرمایش و تهویه مراکز حمل و نقل

3 سیستم تهویه مناسب برای فرودگاه ها و ترمینال های مسافربری و تمامی مراکز حمل و نقل عبارتند از:

1 . سیستم چیلر ، بویلر ، دستگاه هواساز و فن کویل ها

یکی از سیستم های مناسب برای تهویه ، سرمایش و گرمایش چنین اماکنی که سقف بلندی دارند ، سیستم چیلر تراکمی ، بویلر موتورخانه ای ، دستگاه هواساز و فن کویل ها است.

دقت کنید که هواساز به صورت مرکزی (با کانال کشی) و فن کویل ها نیز به صورت موضعی (بدون کانال کشی) عمل سرمایش و گرمایش هوا را انجام می دهند.

نحوه کار به این صورت است که آب در یک مدار بسته توسط چیلر تراکمی سرد شده و آبی دیگر در مداری بسته توسط بویلر گرم می شود و این آب سرد و گرم با لوله کشی به دستگاه های هواساز و فن کویل های مستقر در قسمت های مختلف ساختمان ارسال شده تا عمل سرمایش و گرمایش هوا را انجام دهند.

این سیستم علاوه بر تنظیم دما ، قادر به تنظیم دقیق رطوبت و فیلتر نمودن هوا است. اگر مسئله تنظیم رطوبت اهمیتی نداشته باشد ، می توان از دستگاه های ارزان قیمت تری مانند دستگاه اکونوپک ، زنت یا ایرواشر نیز برای سرمایش، گرمایش و تهویه هوای این اماکن استفاده کرد.

برای آشنایی بیشتر با ساختار و نحوه کار این دستگاه ها ، متن های زیر را مطالعه کنید.

مطالعه بیشتر درباره ساختار و طرز کار دستگاه هواساز در این صفحه ⇐ دستگاه هواساز

مطالعه بیشتر درباره اجزا و ویژگی های چیلرهای تراکمی در این صفحه ⇐ چیلر تراکمی

2 . سیستم تهویه مطبوع مرکزی VRF به همراه هواسازها

در سیستم قبلی همانطور که توضیح دادیم این آب سرد و گرم بود که به هواسازها و فن کویل ارسال می شد ولی در سیستم VRF این مبرد است که از سمت یونیت های بیرون از ساختمان این سیستم به سمت هواسازها و فن کویل ها ارسال می شود تا عمل سرمایش هوای داخل سالن ها در تابستان و عمل گرمایش هوا در زمستان توسط هواسازها و فن کویل ها صورت بگیرد.

سیستم تهویه مطبوع مرکزی VRF همانند تصویر زیر شامل یک سری یونیت بیرونی (بیرون از ساختمان) و یک سری یونیت داخلی (یا همان فن کویل های نصب شده در داخل ساختمان) است.

علاوه بر یونیت های داخل ساختمان یا همان فن کویل ها همانند تصویر زیر یک سری هواساز نیز در بیرون از سالن ها نصب می شود تا هوا را پس از سرد یا گرم کردن به درون سالن بفرستند. هواسازها نیز همانند فن کویل ها (یونیت های داخلی) با لوله کشی مسی حاوی مبرد به یونیت های بیرون VRF یا GHP متصل می شوند.

مطالعه بیشتر درباره ساختار ، طرز کار و مزایا و معایب سیستم VRF در این مقاله ⇐ دستگاه VRF چیست

3 . سیستم تهویه مطبوع مرکزی GHP به همراه هواسازها

سیستم GHP نیز بسیار شبیه سیستم VRF عمل می کند و تفاوت این دو در این است که در یونیت بیرونی سیستم VRF تماما از موتورهای الکتریکی برای گردش کمپرسورها استفاده می شود ولی در GHP این موتورهای الکتریکی از یونیت بیرونی حذف شده و یک موتور احتراقی 3 یا 4 سیلندر گازسوز در یونیت بیرونی آن نصب می شود تا کمپرسورها را به گردش درآورد و بنابرین VRF هم برای سرمایش و هم گرمایش از انرژی الکتریسیته استفاده می کند ولی GHP هم برای سرمایش و هم برای گرمایش از انرژی گاز طبیعی بهره می برد.

مطالعه بیشتر درباره طرز کار و مزایا و معایب سیستم GHP در این صفحه ⇐ سیستم های تهویه مرکزی GHP

به این خاطر این 3 سیستم تهویه مطبوع سرمایشی و گرمایشی که ذکر کردیم مناسب ترین سیستم های موجود برای تهویه هوای فرودگاه ها ، ترمینال های مسافربری و تمامی مراکز و سالن های حمل و نقل هستند که می توانند تمامی نیازهای زیر را به بهترین شکل ممکن برطرف سازند:

• تنظیم دقیق دما در تمام روزهای سال
• امکان تنظیم دقیق رطوبت در تمام روزهای سال (با نصب تجهیزات تنظیم کننده رطوبت در هواسازها)
• فیلتراسیون بسیار موثر و دقیق هوا در هواسازها
• امکان وارد نمودن هوای تازه با اکسیژن کافی به درون سالن ها
• امکان توزیع هوای یکنواخت در سالن های با ارتفاع سقف بلند

علاوه بر این 3 سیستم تهویه مناسب برای فرودگاه ها و ترمینال های مسافربری که ذکر کردیم، از دستگاه های ارزان قیمت دیگری نیز می توان برای سرمایش، گرمایش و تهویه هوای بخش هایی از این سالن ها استفاده کرد که مهمترین آنها عبارتند از:

• دستگاه ایرواشر
• دستگاه زنت
• دستگاه اکونوپک

مطالعه بیشتر درباره نحوه کار و مزایای دستگاه اکونوپک در این صفحه ⇐ اکونوپک

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد طراحی و انتخاب سیستم تهویه مطبوع مراکز حمل و نقل ، شناخت ویژگی های انواع دستگاه های تهویه سرمایش و گرمایش مرکزی ، انتخاب مناسب ترین دستگاه برای این اماکن و استعلام قیمت آنها با مهندسان ما تماس بگیرید.

مهندس احمدی : 09127675117 – 09194427470

مهندس خورانی : 09191639363

مطالعه بیشتر ⇐ طراحی ساختمان های تجاری و عمومی